Są takie momenty w macierzyństwie, a nawet powiedziałabym, że jest wiele, wiele, bardzo wiele takich momentów, kiedy bardzo mocno się starasz ale mimo wszystko nie wychodzi. Gdy masz wrażenie, że oto Twoje życie jest wszystkim tym czego chciałaś, ale gdzieś, na jakimś poziomie czujesz, że to jednak nie to czego właściwie potrzebowałaś.
Wciąż w ustach mam smak jagód.
Chłonę Cię małymi dawkami, chłonę większymi i ciągle mi mało.
Czas tatuuje mi na skórze zmarszczki mijającego czasu, więc wciąż chodzę ubabrana tuszem, ciągle widząc za ścianą powiek – jagody.
Był taki czas gdy otwierałam rano oczy, jeszcze zanim Julek się obudził i myślałam: „Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję”. A on po jakimś czasie radosnym tupotem obwieszczał mi i światu, że oto wstał i jest gotów na nowy dzień
